-
1 impetus (inp-)
impetus (inp-) ūs, m [1 in+PET-], an attack, assault, onset: armatorum: impetum facere in curiam, S.: ad regem, L.: hostes impetu facto nostros perturbaverunt, Cs.: impetum sustinere, Cs.: terrere eum impetu, S.: me in hos impetūs obicere: continenti impetu, without a pause, Cs. —An impulse, rapid motion, impetus, impetuosity, violence, fury, rush, vehemence, vigor, force: eo impetu milites ierunt, ut, etc., Cs.: fugati terrore ipso impetuque hostium, Cs.: caeli, i. e. rapid motion: illam (navem) fert impetus ipse volantem, V.: quieti corpus nocturno impetu Dedi, i. e. in the night, Att. ap. C.: tantos impetūs ventorum sustinere, Cs.— Fig., impulse, vehemence, ardor, passion: repentino quodam impetu animi incitatus: impetu magis quam consilio, L.: in oratione: divinus: si ex hoc impetu rerum nihil prolatando remittitur, L.: famae, Ta.: Est mihi impetus ire, I feel an impulse, O.: imperii delendi: animalia, quae habent suos impetūs, impulses: non recti impetūs animi: offensionis, i. e. freshness, Ta. -
2 impetus
impĕtus ( inp-), ūs (dat. impetu, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 3; no gen. plur.; abl. impetibus, Lucr. 1, 293; v. also impes), m. [impeto], an attack, assault, onset (freq. and class.; in sing. and plur. equally common).I.Lit.A.In gen.:B.incursio atque impetus armatorum,
Cic. Caecin. 15, 44:gladiis destrictis in eos impetum fecerunt,
Caes. B. G. 1, 25, 2:impetum facere in aliquem,
id. ib. 1, 46 fin.; Hirt. B. G. 8, 18, 4:in agros,
Liv. 1, 5, 4:ad regem,
id. 1, 5, 7; cf.:in hostes,
Caes. B. G. 1, 22, 3:dare impetum in aliquem,
Liv. 4, 28, 1; 2, 19, 7:capere impetum in aliquem,
Plin. 9, 30, 48, § 91:hostes impetu facto celeriter nostros perturbaverunt,
Caes. B. G. 4, 12, 1:oppidum magno impetu oppugnare,
id. ib. 2, 6:primo hostium impetu pulsi,
id. ib. 2, 24, 1:impetus gladiorum excipere,
id. ib. 1, 52, 4:impetum sustinere,
id. ib. 3, 2, 4:ferre impetum,
id. ib. 3, 19, 3:fracto impetu levissimi hominis,
Cic. Fam. 1, 5, b, 2:impetum propulsare,
id. Mur. 1, 2:nec primum quidem impetum, nec secundum, nec tertium, sustinere potuerunt,
Flor. 3, 3, 4; Liv. 33, 36, 11:uno impetu,
Curt. 8, 14, 18; Lact. 3, 26, 10; 5, 4, 1:coërcere,
Plin. 17, 22, 35, § 180:aquarum domare,
id. 31, 6, 31, § 58:nec tantum (cupiditates) in alios caeco impetu incurrunt, etc.,
Cic. Fin. 1, 13, 44.— Poet.: biformato impetu Centaurus, with double - shaped attack, Cic. poët. Tusc. 2, 8 fin.; v. biformatus.—In partic.1.In medic. lang., an attack of a disease, a fit, paroxysm:2.febris,
Cels. 2, 15:pituitae,
Plin. 28, 12, 50, § 183:coeliacorum,
id. 20, 14, 53, § 148: oculorum, i. e. inflammation, id. 20, 3, 8, § 16:thymum e vino tumores et impetus tollit,
id. 21, 21, 89, § 157; so absol., id. 22, 25, 58, § 122. —In mechanics, the pressure of a load, Vitr. 6, 3.—II.Transf., in gen. (without reference to an object), violent impulse, violent or rapid motion, impetus, impetuosity, violence, fury, vehemence, vigor, force.A.Physical: labitur uncta carina, volat super impetus undas, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 379 Vahl.):B. (α).in magno impetu maris atque aperto,
Caes. B. G. 3, 8, 1:Hebri,
Phaedr. 3, prol. 59:impetus caeli,
i. e. rapid motion, Cic. N. D. 2, 38, 97; Lucr. 5, 200. — Hence also poet.: quieti corpus nocturno impetu Dedi, in the nocturnal revolution, i. e. in the night, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:impetus ipse animaï Et fera vis venti,
Lucr. 6, 591; cf.:tantos impetus ventorum sustinere,
Caes. B. G. 3, 13, 6.—Sing.:(β).repentino quodam impetu animi incitatus,
internal pressure, impulse, Cic. Off. 1, 15, 49; cf.:ut tota mente omnique animi impetu in rem publicam incumbas,
id. Fam. 10, 5, 2; id. Att. 11, 5, 1:impetu magis quam consilio,
Liv. 42, 29, 11:aliter in oratione nec impetus ullus nec vis esse potest,
Cic. Or. 68, 229; cf.:ad omnem impetum dicendi,
id. Deiot. 2, 5:actiones quae recitantur impetum omnem caloremque perdunt,
Plin. Ep. 2, 19, 2:resumere impetum fractum omissumque,
id. ib. 7, 9, 6:adulescens impetus ad bella maximi,
Vell. 2, 55, 2:est prudentis, sustinere ut currum sic impetum benevolentiae,
Cic. Lael. 17, 63:divinus impetus,
id. Div. 1, 49, 111:si ex hoc impetu rerum nihil prolatando remittitur,
Liv. 37, 19, 5:donec impetus famae et favor exercitus languesceret,
Tac. Agr. 39 fin.:est mihi per saevas impetus ire feras,
I feel an impulse, Ov. H. 4, 38:Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat,
had formed a sudden purpose, Curt. 5, 12, 1:statim moriendi impetum cepit,
Suet. Oth. 9.—Prov.: Da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus,
haste makes waste, Stat. Th. 10, 704 sq. —Plur.:animalia, quae habent suos impetus et rerum appetitus,
impulses, instincts, Cic. Off. 2, 3, 11:an fortitudo, nisi insanire coeperit, impetus suos non habebit?
id. Tusc. 4, 22, 50:temperantia est rationis in libidinem atque in alios non rectos impetus animi firma et moderata dominatio,
id. Inv. 2, 54, 164:insanos atque indomitos impetus vulgi cohibere,
id. Rep. 1, 5. -
3 inpetus
impĕtus ( inp-), ūs (dat. impetu, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 3; no gen. plur.; abl. impetibus, Lucr. 1, 293; v. also impes), m. [impeto], an attack, assault, onset (freq. and class.; in sing. and plur. equally common).I.Lit.A.In gen.:B.incursio atque impetus armatorum,
Cic. Caecin. 15, 44:gladiis destrictis in eos impetum fecerunt,
Caes. B. G. 1, 25, 2:impetum facere in aliquem,
id. ib. 1, 46 fin.; Hirt. B. G. 8, 18, 4:in agros,
Liv. 1, 5, 4:ad regem,
id. 1, 5, 7; cf.:in hostes,
Caes. B. G. 1, 22, 3:dare impetum in aliquem,
Liv. 4, 28, 1; 2, 19, 7:capere impetum in aliquem,
Plin. 9, 30, 48, § 91:hostes impetu facto celeriter nostros perturbaverunt,
Caes. B. G. 4, 12, 1:oppidum magno impetu oppugnare,
id. ib. 2, 6:primo hostium impetu pulsi,
id. ib. 2, 24, 1:impetus gladiorum excipere,
id. ib. 1, 52, 4:impetum sustinere,
id. ib. 3, 2, 4:ferre impetum,
id. ib. 3, 19, 3:fracto impetu levissimi hominis,
Cic. Fam. 1, 5, b, 2:impetum propulsare,
id. Mur. 1, 2:nec primum quidem impetum, nec secundum, nec tertium, sustinere potuerunt,
Flor. 3, 3, 4; Liv. 33, 36, 11:uno impetu,
Curt. 8, 14, 18; Lact. 3, 26, 10; 5, 4, 1:coërcere,
Plin. 17, 22, 35, § 180:aquarum domare,
id. 31, 6, 31, § 58:nec tantum (cupiditates) in alios caeco impetu incurrunt, etc.,
Cic. Fin. 1, 13, 44.— Poet.: biformato impetu Centaurus, with double - shaped attack, Cic. poët. Tusc. 2, 8 fin.; v. biformatus.—In partic.1.In medic. lang., an attack of a disease, a fit, paroxysm:2.febris,
Cels. 2, 15:pituitae,
Plin. 28, 12, 50, § 183:coeliacorum,
id. 20, 14, 53, § 148: oculorum, i. e. inflammation, id. 20, 3, 8, § 16:thymum e vino tumores et impetus tollit,
id. 21, 21, 89, § 157; so absol., id. 22, 25, 58, § 122. —In mechanics, the pressure of a load, Vitr. 6, 3.—II.Transf., in gen. (without reference to an object), violent impulse, violent or rapid motion, impetus, impetuosity, violence, fury, vehemence, vigor, force.A.Physical: labitur uncta carina, volat super impetus undas, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 379 Vahl.):B. (α).in magno impetu maris atque aperto,
Caes. B. G. 3, 8, 1:Hebri,
Phaedr. 3, prol. 59:impetus caeli,
i. e. rapid motion, Cic. N. D. 2, 38, 97; Lucr. 5, 200. — Hence also poet.: quieti corpus nocturno impetu Dedi, in the nocturnal revolution, i. e. in the night, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:impetus ipse animaï Et fera vis venti,
Lucr. 6, 591; cf.:tantos impetus ventorum sustinere,
Caes. B. G. 3, 13, 6.—Sing.:(β).repentino quodam impetu animi incitatus,
internal pressure, impulse, Cic. Off. 1, 15, 49; cf.:ut tota mente omnique animi impetu in rem publicam incumbas,
id. Fam. 10, 5, 2; id. Att. 11, 5, 1:impetu magis quam consilio,
Liv. 42, 29, 11:aliter in oratione nec impetus ullus nec vis esse potest,
Cic. Or. 68, 229; cf.:ad omnem impetum dicendi,
id. Deiot. 2, 5:actiones quae recitantur impetum omnem caloremque perdunt,
Plin. Ep. 2, 19, 2:resumere impetum fractum omissumque,
id. ib. 7, 9, 6:adulescens impetus ad bella maximi,
Vell. 2, 55, 2:est prudentis, sustinere ut currum sic impetum benevolentiae,
Cic. Lael. 17, 63:divinus impetus,
id. Div. 1, 49, 111:si ex hoc impetu rerum nihil prolatando remittitur,
Liv. 37, 19, 5:donec impetus famae et favor exercitus languesceret,
Tac. Agr. 39 fin.:est mihi per saevas impetus ire feras,
I feel an impulse, Ov. H. 4, 38:Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat,
had formed a sudden purpose, Curt. 5, 12, 1:statim moriendi impetum cepit,
Suet. Oth. 9.—Prov.: Da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus,
haste makes waste, Stat. Th. 10, 704 sq. —Plur.:animalia, quae habent suos impetus et rerum appetitus,
impulses, instincts, Cic. Off. 2, 3, 11:an fortitudo, nisi insanire coeperit, impetus suos non habebit?
id. Tusc. 4, 22, 50:temperantia est rationis in libidinem atque in alios non rectos impetus animi firma et moderata dominatio,
id. Inv. 2, 54, 164:insanos atque indomitos impetus vulgi cohibere,
id. Rep. 1, 5. -
4 impes
impĕs ( inp-; nom. given Prisc. 702 P., but used only in gen. and abl. sing.), pĕtis, m. [in-peto; cf. praepes], = impetus, violence, vehemence, force:II.impete vasto amnis fertur,
Ov. M. 3, 79:in juvenes certo sic impete sus fertur,
id. ib. 8, 359; Laev. ap. Gell. 19, 7, 8; Lucr. 4, 416; 903:non potuit nubes capere inpetis auctum,
id. 6, 327 sq.; 334; 591:valido impete quatere,
id. 2, 330; Sil. 13, 248.— Plur.:venti flamina ruunt impetibus crebris,
Lucr. 1, 293.— -
5 impetuose
impĕtŭōsus, a, um, adj. [impetus], impetuous, violent, Epit. Iliad. 919.—Hence, adv.: impĕtŭōsē ( inp-), violently, impetuously: contendit ad moenia, Auct. de Prog. Aug. 5: Acron ad Hor. C. 1, 29, 11. -
6 impetuosus
impĕtŭōsus, a, um, adj. [impetus], impetuous, violent, Epit. Iliad. 919.—Hence, adv.: impĕtŭōsē ( inp-), violently, impetuously: contendit ad moenia, Auct. de Prog. Aug. 5: Acron ad Hor. C. 1, 29, 11. -
7 inpes
impĕs ( inp-; nom. given Prisc. 702 P., but used only in gen. and abl. sing.), pĕtis, m. [in-peto; cf. praepes], = impetus, violence, vehemence, force:II.impete vasto amnis fertur,
Ov. M. 3, 79:in juvenes certo sic impete sus fertur,
id. ib. 8, 359; Laev. ap. Gell. 19, 7, 8; Lucr. 4, 416; 903:non potuit nubes capere inpetis auctum,
id. 6, 327 sq.; 334; 591:valido impete quatere,
id. 2, 330; Sil. 13, 248.— Plur.:venti flamina ruunt impetibus crebris,
Lucr. 1, 293.— -
8 inpetuose
impĕtŭōsus, a, um, adj. [impetus], impetuous, violent, Epit. Iliad. 919.—Hence, adv.: impĕtŭōsē ( inp-), violently, impetuously: contendit ad moenia, Auct. de Prog. Aug. 5: Acron ad Hor. C. 1, 29, 11.
См. также в других словарях:
spectroscopy — spectroscopist /spek tros keuh pist/, n. /spek tros keuh pee, spek treuh skoh pee/, n. the science that deals with the use of the spectroscope and with spectrum analysis. [1865 70; SPECTRO + SCOPY] * * * Branch of analysis devoted to identifying… … Universalium